می‌خواهمـ زن باشمـ

شیعه‌نامی هستمـ ، میراثــــــِ زهرا، که زن استــــــ و ناموسِ خدا

می‌خواهمـ زن باشمـ

شیعه‌نامی هستمـ ، میراثــــــِ زهرا، که زن استــــــ و ناموسِ خدا

می‌خواهمـ زن باشمـ

دنیــاى فاسـدِ غـــرب خـواســت بـروزِ زن را، شخصیتِ زن را در روش‌هاى غلط و انحرافى که همراه با تحقیرِ جنسِ زن است، به زور به ذهنِ دنیا فرو کند. زن براى این‌که شخصیتِ خودش را نشان بدهد، بایستى براى مردان چشم‏‌نواز باشد. این شد شخصیت براى یک زن؟! بایستى حجاب و عفاف را کنار بگذارد، جلوه‏ گرى کند تا مردها خوششان بیاید. این تعظیمِ زن است یا تحقیرِ زن؟ این غربِ مستِ دیوانه‌ی‏ از همه جا بی‌خبر، تحتِ تأثیر دست‌هاى صهیونیستى، این را به عنوان تجلیل از زن علم کرد؛ یک عده هم باور کردند. عظمتِ زن به این نیست که بتواند چشمِ مردها را، هوسِ هوسرانان را به خودش جلب کند؛ این افتخارى براى یک زن نیست؛ این تجلیلِ زن نیست؛ این تحقیرِ زن است. عظمتِ زن آن است که بتواند حجب و حیا و عفافِ زنانه را که خدا در جبلّت زن ودیعه نهاده‌است، حفظ کند؛ این را بیامیزد با عزتِ مؤمنانه؛ این را بیامیزد با احساسِ تکلیف و وظیفه؛ آن لطافت را در جاى خود به کار ببرد، آن تیزى و برندگى ایمان را هم در جاى خود به‌کارببرد. این ترکیبِ ظریف فقط مال زن‌هاست؛ این آمیزه‌ی‏ ظریفِ لطافت و برندگى، مخصوص زن‌هاست؛ این امتیازى است که خداى متعال به زن داده‌است.

ولی امرم،امام خامنه‌ای (حفظه الله)
-----------------------------------------------
این وبلاگ کهفِ دلتنگی های من است.
این‌جا حرف‌هایی را می‌نگارم که مرا به تعالی برساند و امید که سایرین را نیز! هرمِ این نگاره‌ها شاید قندیل‌های جهل و غفلت را ذوب بتواندکرد...
"می‌خواهم زن باشم"
آن‌گونه که "زهرا" بود...
و این آرمانِ من است!

آن‌چه گذشتــــــــ
لطفـــــ دارد خواندنشان

دو رکعتــــــــ نماز عشق...

دوشنبه, ۲۳ دی ۱۳۹۲، ۰۹:۰۰ ق.ظ



در آبشار واژه‌ها وضو می‌گیرم و دل را به دریا می‌زنم. "اَللهُ اَکبَر" این ابتدای جنون من است که کلمات را عاشقانه و عاجزانه به بند ‌کشانده‌است. چه سود که واژه‌ها بیهودگی خود را تقریر کنند، آن‌جا که نامت دل را می‌ستاند از بند آدمی. "بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم" از همان روز آغازین هبوط آموختی‌ام که شکرانه‌ات کمترین وظایف است در برابر گستردگی نعمتت. "اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین" با این همه اما آن‌چنان که خودت گفته‌ای مخلوقات را با عصاره‌ی رحمتت خلق کرده‌ای و اگر مدام به خاطرش نیاورم، دیگر به کدام ریسمان دست می‌توانم‌یازید؟! "اَلرَّحمنِ الرَّحیم"  و مگر می‌شود با این امید به رحمتت –که کاستی نمی‌پذیرد- تو را با وجه عتاب و خطاب متصور شد؟ و مگر می‌شود قضاوت به عدلت را بدون رفق و مدارا در ذهن ترسیم کرد؟ مگر می‌شود؟ "مالِکِ یَومِ الدّین" من قول داده‌ام همه‌ی سهم نجوایم تو باشی و دستم را خالصانه به دوستی گشاده گردانم. "اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیّاکَ نَستَعین" مرا در مسیر بندگی‌ات بپذیر تا پناه بی‌پناهی‌ام را در حصن حصینت جای دهم. "اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم" اصلاً مگر من و تو با هم عهد نکرده‌بودیم همیشه برای هم باشیم؟ مگر به من فرمان "باش" نداده‌بودی؟ پس چرا این برای هم ماندن به دوام ننشست؟ چرا من روی برگرداندم؟ تو اما ای نامیرا خداوندگارم، نگاه قهرآمیزت را حرامم گردان. "صِراطَ الَّذینَ اَنعَمتَ عَلَیهِم غَیرِ المَغضوُبِ عَلَیهِم وَ لَالضآلّین" دوباره هستی‌ام را به تو پیوند می‌زنم و اتصال به نامت را –که جان‌بخش‌ترین واژه‌ی عالم امکان است- بر خود فرض می‌دانم، که به تو جز با تو نتوان‌رسید. "بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم" دلم همیشه ‌وامی‌ماند در بیکرانگی بیگانگی‌اش با یگانگی تو. همه‌ی آن لحظه‌هایی که می‌گذرد و غیر تو در اعماق ذهنم منشأ عبودیت می‌شود، حسی در سویدای قلبم شکفتن می‌گیرد که تویی آن یگانه‌ترین که می‌باید پرستیدش. "قُل هُوَ اللهُ اَحَد" خیال می‌کنم پرستیدنت در گوشه‌ای از آستان الهی در حساب می‌آید و به آن می‌توانم‌بالید. و چه عبث! "اَللهُ الصَّمَد" تو آن بی‌نظیرترینی که عالم همه واله و حیران وجود توست و در اول و آخر بودنت همین بس که: "لَم یَلِد وَ لَم یوُلَد" و کدام "هست" در عالم هستی شبیه تو تواند بود که: "وَ لَم یَکُن لَهُ کُفُواً اَحَد" پای فهم من لنگ می‌زند، اما می‌گویند بزرگ بودنت را باید عین بزرگی دانست که صفاتت عین ذات احدیتت می‌مانند. و چون تو خدایی را اگر تعظیم و تسبیح نکرد، چه باید کرد؟ "سُبحانَ رَبّیَ العَظیمّ وَ بِحَمدِه" موجودات عالم –به تمامه- حق خالقیتت را ادا می‌کنند و همین بس که بر خویش نپسندم که خاموش هستی من باشم! "سُبحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه" هست بودنم دین همیشگی‌ام به توست، دیگر نشستن‌ها و برخاستن‌ها که زبان را در قصر وامی‌گذارد. "بِحَولِ اللهِ وَ قُوَّتِهِ اَقوُمُ وَ اَقعُد" هماره مرور باید کرد همه‌ی آن حرف‌هایی را که گرچه در رده‌ی ناگفتنی‌هاست، اما بر زبان راندنش چنان حلاوتی به ارمغان می‌آورد که ذهن ذائقه‌ام هرگز چنان لذتی را در خاطر ندارد. "بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم* اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین* اَلرَّحمنِ الرَّحیم* مالِکِ یَومِ الدّین* اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیّاکَ نَستَعین* اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقیم* صِراطَ الَّذینَ اَنعَمتَ عَلَیهِم غَیرِ المَغضوُبِ عَلَیهِم وَ لَالضآلّین*   بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم* قُل هُوَ اللهُ اَحَد* اللهُ الصَّمَد* لَم یَلِد وَ لَم یوُلَد* وَ لَم یَکُن لَهُ کُفُواً اَحَد"  کار به دعا که می‌رسد، همه‌ی زندگی زیبا می‌نماید. آن‌جا که می‌شود همه‌ی حاجات را به آستان تو عرضه کرد و واژه‌های مستجاب از حنجره‌ی نیاز فوران می‌کند. چه دشوار اگر تو را پشت این حاجات گم نکنم و چه زیبا اگر حاجت، خیر دنیا و آخرت باشد. "رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنیا حَسَنَةً وَ فِی الآخِرَةً حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّار" بعد از این عرض نیاز اگر تعظیم در برابر عظمت و تسبیح بلندمرتبگی‌ات را به تکرار ننشست، چه می‌توان کرد؟! "سُبحانَ رَبّیَ العَظیمّ وَ بِحَمدِه * سُبحانَ رَبّیَ الاَعلی وَ بِحَمدِه" رسم همیشه‌هاست...آخر کار که نزدیک می‌شود، آن‌چه مناسب می‌نماید، شهادت و اقرار به عقیده‌هاست. "اَلحَمدُ لِله اَشهَدُ اَن لا اِلهَ اِلَّا اللهُ وَحدَهُ لا شَریکَ لَه وَ اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبدُهُ وَ رَسوُلُه اَللهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمّد" شهادتم را بپذیری اگر، لیاقت آن را می‌یابم که آستان کبریایی‌ات را در آیینه‌ی چشم و در گوشه‌ای شاید، به دیده‌ام درآری. آن‌جاست که در حضور تو و محبانت سلام را از میان دنیای واژه‌ها بیرون می‌کشم...و این کمترین ادب است. "اَلسَّلامُ عَلَیکَ اَیُّهَا النَّبِیُّ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُه اَلسَّلامُ عَلَینا وَ عَلی عِبادِ اللهِ الصّالِحین اَلسَّلامُ عَلَیکُم وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُه"


+ بعد از چند سال حضور در خوابگاه این را خوب می‌فهمم که "منطق" اولین اصل این‌گونه از زندگی است که اگر نباشد، قانون جنگل حاکمه پدر از هم‌چو منی درمی‌آورد که شب امتحان از شدت سردرد و گریه و سوزش چشم‌ها به سرحد مرگ برسم! وای از خودخواهی‌های کودک‌صفتانه!


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۲/۱۰/۲۳
ناموس خدا

نماز

خدا

نجواها  (۱۰)

مبارک است خانه جدید ...
قلمت هر روز پربرکت تر بانو :)
پاسخ:
برکت، ان شاء الله برای هم خانه و هم قلم!
ممنونم...
۲۶ دی ۹۲ ، ۰۹:۳۱ ناموس خدا
به حانیه:
سلام عزیزم
چه قدر دلم برات تنگ شده بود.
اولین کامنت خونه جدید به اسم تو ثبت شد :)
۲۶ دی ۹۲ ، ۱۵:۱۷ سرباز گمنام
سلام بزرگوار 
اول باید نقل مکان و ورود به دنیای متفاوت بیان و خوش آمد می گم و انشاء الله همچون گذشته پر محتوا و مفید واقع شوید 
و باز هم من نوعی با مطلبتون دیداری تازه با معبود کردم و حلاوتی به جان داد که نفسی در این وای وا نفسای دنیا با قلم شما طی نمود اما باز هم به انتخابتان در موضوع قلم و نوشته شما و عکس رابطه ای پیدا نکردم  و حرارت خواندن مطلب و اداء به مطلب را بجا نیاوردید 
ببخشید از این طریق سخن 
یادآوری :
قبلا هم تصمیم گرفته بودید در انتخاب موضوع و عکس ها بازنگری نمائید 
دعا بفرمائید 
آدرس وب بنده هم در بیان همین است 
پاسخ:
سلام و سپاس
از نظر لطف شما سپاسگزارم.
عکس مناسب نیست؟! چرا؟!
موضوع من در اصل مناجات است و عکس هم حال و هوای مناجات دارد.
راستش تعجب می کنم از انتقادتان، اما نظرتان برایم محترم است.
سلام
شما که از جهت سنوات پیشکسوت محسوب میشی نباید اجازه عرض اندام بدی!
ظرافت اینجا به کار نمیاد!
کهف نو هم مبارک
پاسخ:
سلام
کدام سنوات؟!
سپاس

خـآنه نو مبـآرکـ..

دلمـ هوایـت را کرده بود خواستم که بگم ؛عیدتون مبارکــ[گل]

خانه ات آبـآد و بهشتی رفیق خوبمـ

پاسخ:
ممنون رفیق خوبم...
عید تو هم مبارک...
۳۰ دی ۹۲ ، ۱۶:۳۹ ماهی قرمز
سلام
پاسخ:
سلام عزیز دل
سلام
مبارک باشه مجازآباد جدیدتون
انشاالله که مثل همیشه پربار و با محتواست ...
پاسخ:
سلام
سپاسگزارم.
ان شاء الله با دعای دوستان و بزرگواران...

خانه جدیدتان آباد

با بیتی از فاضل نظری به روزم... به ما هم سری بزنید

پاسخ:
سپاسگزارم.
خدمت می رسم.
هر چه می کشیم از عادت است.....
عادت شب امتحان....
پاسخ:
یعنی چه؟
۱۲ بهمن ۹۲ ، ۱۱:۵۰ سرباز گمنام
سلام بزرگوار 
در مورد عکس منظور حقیر را نگرفتید ! 
دلیل بنده برای مناسب نبودن عکس فوق این است که چرا حال و هوای مناجات را با عکس تیره و کدر انتخاب نمودید میشد عکسی بهتر از آن انتخاب نمود تا روح و محتوای نوشته را به مخاطبتان بهتر منتقل کند 
انتقادی در کار نبوده فقط پشنهادی عرض کردیم 
دعا بفرمائید ....
یا علی 
پاسخ:
سلام
رنگی همین عکس هم هست اتفاقا!
سیاه و سفیدش زودتر پیدا شد و من هم که...!
به هر حال متشکرم.

نجوا کن

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی