مژده دادند که بر ما گذری خواهی کرد

من از دوشنبه‌ها می‌ترسم!

از تمامِ دوشنبه‌هایی که پرونده‌ام را نگاه می‌کنی،

و شاید که نه، به یقین!

سری به تأسف تکان می‌دهی،

و زیرِ لب "هنوز نه!"ای می‌گویی،

و من...

من اما صورتم را بینِ دو دستِ شرم پنهان کرده‌ام،

تا تو نبینی آن چشم‌هایی را که قطراتِ اشک، تیرگی‌شان را شکسته است!

و چه عبث!

.

.

.

من از دوشنبه‌ها می‌ترسم!

---

پ.ن1: از اعیاد شعبانیه تاکنون غیر از یک تبریک به حضرت صاحب(عج) دیگر هیچ نفهمیدم!!!

پ.ن2: خدای خوبم... ما که عادت کرده ایم، لابد تو نیز، که شادی هایمان را عزا کنی! فقط یادت باشد از آنها که باید، صبر را دریغ نکنی. دل هاشان عمیقاً داغدار است...

پ.ن3: در فیلم ها دیده ایم که زنی در تاکسی می نشیند و در تمام طول مسیر اشک می ریزد و در عوالم خودش سیر می کند و ... ! روزگار من بود در 20 خرداد، بعد از شنیدن خبر!