۱۳ اگر یکی مانده به ۱۴باشد،
لایق نیایش است
و ستودنی.
۱۳ در تاریخ ایران اگر مقدس نباشد،
شوم نیست.
۱۳ وقتی ۸/۱۳ می شود،
نه تداعی گر،که یادبخش خاطره هاست.
اما...
۸/۱۳ وقتی ۱۳/۸/۴۲ می شود،
ذهن هامان به روزی پر می کشد که خورشید از آسمان کشور رانده شد،
همان آفتاب اهورایی.
ایران به نفس نفس افتاد.
هیچ کس نمی دانست ۱۵ سال هجر در راه است.
که اگر می دانست،کس را تاب نبود.
و خدا سخت به هوش
که یلدای ستم مانا نیست.
۸/۱۳ وقتی ۱۳/۸/۵۷ می شود،
ذهن هامان به روزی پر می کشد که دانش آموزان کتاب عشق از بر داشته،
مجنون شدند.
امتحان مرگ را بی حضور اول شدند.
شهد نوشین شهادت بر کام،
سبکبالان،به دنبال عروج تا اوج.
۸/۱۳ وقتی ۱۳/۸/۵۸ می شود،
ذهن هامان به روزی پر می کشد که دانشجو لباس رزم نه،حریر دین برتن،
راهی به سفارت،
لانه جاسوسی اول دشمن ایران.
نبردی سخت در راه است.
همه می دانند خدا جای حق بنشسته است.
همه می دانند خدا روی زمین حجت دارد
و این حجت،بی نائب نیست.
نائب دیروز حجت گفت رو سوی این نبرد برتر از فجر بهمن.
همگان گوش گرفتند.
۸/۱۳ وقتی ۱۳/۸/۸۸ می شود،
ذهن هامان به روزی پر می کشد عرصه بر دشمن تنگ،
فریادها خاموش،
ناله ها در سینه ها مدفون،
حامیان ولایت در پی اثبات حق
نائب امروز حجت هر چه می گوید،کسی بر گوش نمی گیرد.
نائب امروز حجت یکه است،
کاشکی باور کنیم...
پ.ن۱:می دونم که قشنگ بود.شعر خودمه ها!(تف به ریا
)مثل شعر قبلی نظر کارشناسی یادتون نره.
پ.ن۲:جاتون خالی امروز رفتیم تجمع.بچه های جاد یه جا جمع بودیم.خیلی کیف کردیم ولی نمی دونم چرا یه ذره جلف شده بودیم
چند بار بهمون تذکر دادن که آروم باشین.جوونیم دیگه و جویای نام
پ.ن۳:امروز باهام مصاحبه کردن.(بازم تف به ریا)فقط نمی دونم از کجا بودن!
پ.ن۴:هیچی!!!
