سوال

کودکی 5/5 ساله در یک میهمانی به همراه مادرش حضور می یابد.

یکی از بانوان مجلس به زبان می گیردش و از او می خواهد یکی از شعرهایی را که در کودکستان به او یاد داده اند، بخواند.

و کودک آغاز می کند:

"الهی قلبی محجوب و نفسی معیوب و عقلی مغلوب ..."

» (فراز سجده در دعای صباح)

اینکه چرا وقتی از او شعر می خواهند، دعا می خواند، نامعلوم است!

هرچند به طور حتم نمی داند دعا دقیقاً چیست!

من همیشه به چرایی این انتخاب توسط آن کودک می اندیشم.

حال سوال من این است که به نظر شما آینده این کودک و خط مشی او در سال های آتی چه خواهد بود؟

---

پ.ن۱: چه مهربان است مادرم که هنوز اشک های رفتنش بر گونه هایم خشک نشده،می آید!که او تاب لرز مرا ندارد در هوای سرد نبودنش...

پ.ن۲: روز زن و مادر بر همه آنها که می خواهند زن باشند تا روزی مادر شوند،مبارک.

پ.ن۳: از خانه که بیرون می روم،عطر یاس پیچیده در فضا با منشأ آن سوی حیاط،سرمستم می کند. و من به این می اندیشم چه نیکوست که نمی گذارد از خاطر ببرم چندی پیش در کوچه بنی هاشم چه خبرها بوده است!