10 رأس آهوی وحشی / 5000 مرجان دریایی / 124000 سکه طلا / کلیه های داماد / یک دوره کتابهای دکتر شریعتی / 500000 گل ارکیده / یک خرمن پوست پیاز / صعود به 7 قله برتر جهان / شمش طلا هم وزن عروس / سکه به فاصله زمین تا ماه / 10000 لیتر بنزین / سفر به 120 کشور دنیا / 60 عدد پروانه آبی آفریقایی / دست راست و پای چپ داماد / یک کتابخانه پر از کتابهای فلسفی / سکه به ارتفاع دماوند و هیمالیا / یک کیلو بال مگس / حفظ دیوان حافظ / شترمرغ زنده / یک تن شقایق / 2000سکه + دو چشم داماد / 5 کامیون گل یاس تازه / 500000 شاخه گل رز / سکه به فاصله تهران تا لندن /قلب داماد / 10000 مورچه
خواهرم!
می خواهی نشان دهی ارجمندی و والامقام و خود را هیچ می کنی؟!
می خواهی ثابت کنی در احقاق حقوق مغصوبه ات پایمردی و پایبند و حقوق مهمتر زندگانی ات را نادیده می انگاری؟!
می خواهی محبوبت را بفهمانی که اهل نازی و حال دست نیاز به سویش می گشایی؟!
خواهرم!
نیست شود آن مهریه ای که بخواهد به بهانه ضمانت زندگی،شخصیت تو را به بها بپذیرد!
کانون محبت یک خانواده را اگر بنا بود همچو مهریه ای سنگین گرم نگاه دارد،زندگی های محق تر از زندگی تو بسیارند که در لیست انتظار باشند!
مهریه بالا اگر می توانست زن را ارزش و منزلتی بخشد،چرا مادر مهربانی ها (س) را نه؟!
و مگر بود و هست از زهرا (س) ارزشمندتر و پرمنزلت تر؟!
روزگاری کالایت می پنداشتند و پیامبر رحمة للعالمین (ص) با ارمغان اسلام این تفکر جاهلی را به زیر پا افکند و اکنون خود تو،همان اسلام ناجی ات را به پس انداخته ای و آن نگاه تجاری را بر خودت خریدار شده ای!
ستمی چنین بر خویشتن،چرا؟؟؟
کاش می دانستی زنانگی ات را و قدر وجودی ات را به ثمن بخس به حراج گذاشته ای!
به خویشتنت بازگرد.
همان خویشتنی که نگاه به آسمان دارد و پای بر زمین می فشارد.
همان خویشتنی که گستره بی کرانی از فرش تا عرش،محو ارزش های متعالی اویند.
همان خویشتنی که بوده ای و باید باشی.
زن باش!
آن گونه که زهرا (س) بود...
برادرم!
می خواهی نشان دهی مرد شده ای و مردانگی ات اینجاست؟!
می خواهی صداقتت را اثبات کنی و شرافتت را زیر پا افکنده ای؟!
می خواهی محبوبت را بفهمانی که دل داده ای و حال عقل را وانهاده ای؟!
برادرم!
مهریه "صداق" است.یادت نرود که : "وَِءاتوُا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ بِنَحلَة ... به زنان به عنوان مهریه صداقشان را بپردازید." (4 نساء)
صادق ترین دلداده و عاشق ترین پروانه هم که باشی،علی (ع) نیستی!علی (ع) که عاشق و مایل به همچو فاطمه ای (س) بود،مهریه را به حدی رضایت داد که صداقتش را نشان دهد،لیک از حد توان مالی اش فراتر نرود.
بدان پذیرش مهریه سنگین از سوی چون تویی،اندیشه هیچ زنی را به سمت صداقت بی دروغت سوق نمی دهد.
صداقتی هم نیست!
صداقتی را که نقاب نیرنگ به چهره داشته باشد،کدام فایده؟!
چشم بر حقیقت بسته ای و نمی دانی با مردانگی ات چه می کنی.
فرداروز که واقعیت زندگی بر تو رخ بنماید،از پشیمانی لب به دندان می گزی.اما مباد که آن روز عرصه را بر همسرت تنگ کنی و در حقش ستم روا داری تا مهر را بر تو ببخشد،چرا؟...که تو توان پرداخت نداری!
به خاطر داشته باش "خداوند از مردی که همسرش را می آزارد تا از مهر خود بگذرد،همان قدر خشمگین می شود که از گریه یتیم به خشم می آید." ...و این گفته رسول مهربانی ها (ص) است.
عقل را -که حجت نهان توست- آنجا که باید،به کار گیر تا نباشد فرداروز پشیمان گشتنی و عصاره تلخ حسرت نوشیدنی!
نه فقط پیش پا،که افق را ببین تا نه عقل فدای دل شود و نه دل قربانی عقل!
و این گونه ضامن خوشبختی ات،خداست...
به وعده ثریای جاه،زن را از ثرای چاه بیرون کشیدیم،طوق بندگی شیطان را بر گردنش آویختیم و دیگر بار -این بار با سر- به چاه عدمش سپاردیم!
این حکایت ماست...
پیچیده ایم زن را،آْیت جمال خلقت را،در لفافه ای از هست های نیستی!
تزریق کرده ایم این باور پوچ را در وجود او که ارزش شخصیتی اش خلاصه می شود در زرق و برق این گیتی غدار!
باری دیگر مهریه های اعجاب برانگیز ابتدای متن را از نظر بگذرانیم.
به دنبال مقصر نباشیم،و مقصرتر نیز!
آنچه ما کردیم با خود هیچ نابینا نکرد***در میان خانه گم کردیم صاحب خانه را
پ.ن1: با مکه و کربلای مهریه ای به شدت مخالفم!سفری زیارتی را که به نام مهریه (طلب است این روزها و نه مهر و صداق!) باشد،کدام درجه ای از معنویت؟!!!لیکن باید اذعان داشت این یک عقیده شخصی است!
پ.ن2: امروز،اولین روز دومین سال سومین دهه زندگی ام...
