وَ قالَ الرَّسوُلُ یا رَبِّ اِنَّ قومِی اتَّخَذوُا هذَا القُرءانَ مَهجوُراً
و در آن روز رسول (به شکوه از امت در پیشگاه رب العزة) عرض کند:
بارالها (تو آگاهی که) امت من این قرآن را به کلی متروک و رها کردند.
« 30 فرقان »
آنچه در ادامه مطلب خواهد آمد،کپی پیستی بیش نیست(تصرف و تلخیص بسیار اندکی را در اصل متن صورت داده ام) اما به جهت مهجور ماندن قرآن در میان ما مسلمانان،ضروری دانستم بار دیگر اعجاز عددی اعجاز رسول (ص) را از نظر بگذرانیم،شاید که با نگاه عمیق تری در این ثقل ارزشمند هستی بنگریم.
امید که این گونه گردد...
پ.ن1: این پست بیشتر از 7 ماه است که آماده ظهور است و هر بار به دلیل مسئله ای از قافله باز می ماند!به گمانم بیش از این دیگر راه نداشت!البته بس نیکوست که پست ها نمی توانند مدیر وبلاگ را نفرین کنند!!!
پ.ن2: یک نفر مرا تفهیم کند چرا در برخی مداحی های عربی،حروف "گ چ پ ژ"شنیده می شود!!!
پ.ن3: غنای زبان عربی آدمی را به تعقل در آیات قرآن وامی دارد و ترجمه فصیح و شیوا،کلام الله را در عمق جان می نشاند.اما این تفسیر است که غایت لذت و آرامش در فهم آیات را به تجربه قرائت می افزاید و این گونه می شود از پس تمام دیوارهای جهل،صدای خدا را شنید!
پ.ن4: از (برخی) خواهران بسیج دانشکده ... اصلا توقع نداشتم که از کاه،کوه بسازند و از کوه،سلسله جبال!!!
پ.ن۵: چه دشوار است که بدانی نازنین دوستت در غم از دست دادن پدری مهربان می سوزد و دردها در سینه دارد و تو حتی نمی دانی چه کنی!اما...تنها یک راه به ذهنت می رسد!
